.png)
Ο Κύριος Φωτεινούλης και η Περιπέτεια της Μαρίας.
Μια φορά κι έναν καιρό, σε μια όμορφη πόλη με ψηλά κτίρια και πολύχρωμα αυτοκίνητα, ζούσε ένα μικρό κορίτσι που το έλεγαν Μαρία. Η Μαρία αγαπούσε πολύ να πηγαίνει βόλτες με τη μαμά της, να βλέπει τα μαγαζιά και να μετράει τα περιστέρια στην πλατεία.
Κάθε φορά που ξεκινούσαν τη βόλτα τους, η μαμά της Μαρίας της έλεγε: «Μαρία μου, πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικές στους δρόμους. Να θυμάσαι πάντα τον Κύριο Φωτεινούλη!»
Η Μαρία δεν γνώριζε ποιος ήταν ο Κύριος Φωτεινούλης. Μια μέρα, καθώς περπατούσαν κοντά σε μια μεγάλη διασταύρωση, η Μαρία είδε κάτι ψηλό, με τρία χρωματιστά ματάκια: ένα κόκκινο, ένα κίτρινο κι ένα πράσινο.
«Μαμά, τι είναι αυτό;» ρώτησε η Μαρία.
«Αυτό, Μαρία μου, είναι ο Κύριος Φωτεινούλης!» απάντησε η μαμά της. «Κοίτα! Τώρα είναι αναμμένο το κόκκινο φως. Αυτό σημαίνει ΣΤΟΠ για τα αυτοκίνητα και τους πεζούς. Πρέπει να περιμένουμε υπομονετικά στο πεζοδρόμιο!»
Η Μαρία παρατηρούσε προσεκτικά. Τα αυτοκίνητα σταματούσαν, και οι άνθρωποι περίμεναν ήσυχα στην άκρη του δρόμου.
Σε λίγο, το κόκκινο φως έσβησε και άναψε το πράσινο. «Τώρα, Μαρία μου», είπε η μαμά, «ο Κύριος Φωτεινούλης μας λέει ότι μπορούμε να περάσουμε! Να κοιτάμε όμως πάντα αριστερά και δεξιά, για να βεβαιωθούμε ότι δεν έρχεται κάποιο αυτοκίνητο!»
Η Μαρία, κρατώντας σφιχτά το χέρι της μαμάς της, πέρασε τη διάβαση με προσοχή. Ένιωθε πολύ περήφανη που καταλάβαινε πλέον τι της έλεγε ο Κύριος Φωτεινούλης.
Συνέχισαν τη βόλτα τους και έφτασαν σε μια άλλη διασταύρωση, όπου δεν υπήρχε Κύριος Φωτεινούλης, αλλά μόνο κάτι λευκές γραμμές στο δρόμο.
«Αυτή είναι η διάβαση πεζών», εξήγησε η μαμά. «Εδώ, πρέπει να είμαστε ακόμα πιο προσεκτικές. Πριν περάσουμε, κοιτάμε αριστερά, δεξιά και πάλι αριστερά. Περιμένουμε τα αυτοκίνητα να σταματήσουν και μετά περνάμε γρήγορα, χωρίς να τρέχουμε!»
Η Μαρία έμαθε πολλά εκείνη τη μέρα. Έμαθε ότι οι δρόμοι δεν είναι παιχνίδι και ότι πρέπει να ακούμε πάντα τους κανόνες του Κυρίου Φωτεινούλη και να προσέχουμε πολύ στις διαβάσεις.
Από τότε, κάθε φορά που έβλεπε έναν φωτεινό σηματοδότη, η Μαρία χαιρετούσε τον Κύριο Φωτεινούλη και ψιθύριζε: «Ευχαριστώ που μας προσέχεις!» Και έτσι, η Μαρία έγινε ένα πολύ προσεκτικό παιδί στους δρόμους, ένα παράδειγμα για όλους τους φίλους της.
Ερωτήσεις για συζήτηση με τα παιδιά μετά το παραμύθι:
Ποιος ήταν ο Κύριος Φωτεινούλης;
Τι μας λέει το κόκκινο φως;
Τι μας λέει το πράσινο φως;Τι πρέπει να κάνουμε πριν περάσουμε τη διάβαση πεζών;
Γιατί είναι σημαντικό να προσέχουμε στους δρόμους;
.png)
.png)
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου