Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΣΗΜΕΡΑ ΓΙΟΡΤΑΖΕΙ
Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ ΠΑΙΔΙΑ
ΒΑΛΤΕ ΣΗΜΑΙΕΣ KAI ΣΤΕΦΑΝΙΑ
ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΟΡΤΑΣΟΥΜΕ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ.
ΣΗΜΑΙΑ
Με καμάρι περπατώ
και στο χέρι σε κρατώ
δίχρωμη σημαία.
Κυματίζεις με χαρά
σε χαϊδεύει τρυφερά
τ’ απαλό αγέρι.
Με αγάπη σε θωρώ
σε κρατώ σαν θησαυρό
στο μικρό μου χέρι.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ΣΗΜΕΡΑ ΕΧΩ ΜΙΑ ΧΑΡΑ
Σήμερα έχω μια χαρά !
ήρθε κι εμένα η σειρά
να γίνω τσολιαδάκι.
Για της Πατρίδας τη γιορτή
να η φουστανέλα η λευκή,
το κόκκινο φεσάκι !
Λεβέντικα θα περπατώ
με τι καμάρι θα κρατώ
τη γαλανή σημαία.
Και τα χεράκια θα χτυπώ
για σε που τόσο αγαπώ,
Πατρίδα μου ωραία!
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ΕΘΝΙΚΗ ΓΙΟΡΤΗ
Γιορτάζει η Πατρίδα μεγάλη χαρά.
Σιμά της η δόξα μ’ ολάσπρα φτερά.
Γιορτάζει η Πατρίδα σε κάθε μεριά.
Μυρίζουν οι δάφνες γελά η Λευτεριά.
Σ’ αυτή τη γιορτή μας ελάτε παιδιά.
Ψηλά τη σημαία ψηλά την καρδιά.
25η
Μαρτίου
Με των πουλιών το ξύπνημα
με της αυγής την αύρα
το σύνθημα ξεχύθηκε
από την ΄Αγια Λαύρα!
Σταμάτησε το ψάλσιμο,
βρόντησε το κανόνι
και ο Δεσπότης Γερμανός
το Γένος ξεσηκώνει.
Ελευθερία ή θάνατος!
Στους ΄Ελληνες φωνάζει
και στις αδούλωτες ψυχές
χαρά κι ελπίδα στάζει
Βροντούν τα όπλα τα σπαθιά
γυαλίζουν στον αέρα
Εικοσιπέντε του Μαρτιού
ευλογημένη μέρα!
Με τα παρακάτω ποιήματα για την σχολική γιορτή τα παιδιά γνωρίζουν τους ήρωες της Ελληνικής Επανάστασης του 1821.
ΡΗΓΑΣ ΦΕΡΑΙΟΣ
Είμαι ο Ρήγας ο Φεραίος
κι ο Θούριός μου είναι σπουδαίος,
με τα ποιήματά μου πολεμώ
για την Ελλάδα που αγαπώ!
« Ως πότε παλικάρια, να ζούμε στα στενά
μονάχοι σαν λιοντάρια στις ράχες, στα βουνά;
μονάχοι σαν λιοντάρια στις ράχες, στα βουνά;
Σπηλιές να κατοικούμε, να βλέπουμε κλαδιά,
Να φεύγουμε απ’ τον κόσμο, για την πικρή σκλαβιά;
Να χάνουμε αδέλφια, πατρίδα και γονείς
Τους φίλους, τα παιδιά μας κι όλους τους συγγενείς;
«Καλλίτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή
παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή»
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΔΙΑΚΟΣ
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΔΙΑΚΟΣ
Στην Αλαμάνα πάλεψα,
στη Στερεά Ελλάδα,
και τη ζωή μου έδωσα
για τη μητέρα Ελλάδα.
στη Στερεά Ελλάδα,
και τη ζωή μου έδωσα
για τη μητέρα Ελλάδα.
Τον φοβερό Ομέρ Βρυώνη δεν φοβήθηκα,
δε δίστασα λεπτό,
κι αιχμάλωτος σαν πιάστηκα,
κι αιχμάλωτος σαν πιάστηκα,
με τόλμη και ανδρεία θυσιάστηκα.
Αθανάσιος Διάκος το όνομά μου,
αθάνατο για πάντα θα μένει,
για να θυμίζει σε όλους μας,
πως ο γενναίος Έλληνας
ξέρει γενναία και να πεθαίνει.
πως ο γενναίος Έλληνας
ξέρει γενναία και να πεθαίνει.
ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΑΝΔΡΟΥΤΣΟΣ
Είμαι
ο Οδυσσέας Ανδρούτσος
και
εκεί στο χάνι της Γραβιάς,
έδειξα
σε όλους τι σημαίνει
σαν
Έλληνας να πολεμάς.
Όλοι
ξέρουν πως στο Χάνι
της
ιστορικής Γραβιάς
μάχη
δώσαμε με θάρρος
εναντίον
του εχθρού!
Για
τον θάνατο του Διάκου
πήρα
εκδίκηση εκεί
κι
εμπόδισα με πείσμα
και
την εχθρική ορμή!
ΓΕΩΡΓΙΟΣ
ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗΣ
Της Στερεάς
Ελλάδας στρατηγός,
ο Γεώργιος Καραϊσκάκης είμαι εγώ,
σπουδαίος και
γνωστός οπλαρχηγός.
Τον Κιουταχή
πολέμησα
με τα πρωτοπαλίκαρά μου,
σε κάθε γωνιά της Ρούμελης
ξακουστό είναι το
όνομά μου.
Μπροστά ήμουν σε κάθε μάχη,
χωρίς δισταγμό,
χωρίς δισταγμό,
αψηφώντας την
αρρώστια
μα και τον πυρετό.
μα και τον πυρετό.
Κι όταν η σφαίρα με βρήκε στην καρδιά,
συμβουλή σε όλους
έδωσα σημαντική,
να παλέψουν για
την λευτεριά!
μονιασμένοι, αγαπημένοι και ενωμένοι.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ
Νομίζετε τυχαία
με ονόμασαν
Γέρο του Μοριά;
Ο Θεόδωρος
Κολοκοτρώνης είμαι εγώ,
ήρωας μεγάλος και τρανός,
που γενναία επολέμησα για την ελευτεριά.
Του αγώνα αρχιστράτηγος
στο Βαλτέτσι, στα
Δερβενάκια και στην Τριπολιτσά.
Καβάλα πάνω στ' άλογο,
ολημερίς με τόλμη πολεμάω,
το όνειρο της λευτεριάς
ποτέ μου δεν ξεχνάω!
Γιάννης Μακρυγιάννης ( 1794-1864 , Αγωνιστής του ‘21)
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΜΠΟΥΜΠΟΥΛΙΝΑ
Περήφανη
κι αγέρωχη,
είμαι
εγώ των Σπετσών η αρχόντισσα.
Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα το όνομά μου
άξια
καπετάνισσα,
ξακουστή για την παλικαριά μου.
Με τα
γενναία παλικάρια μου,
στις θάλασσες ορμάω,
στις θάλασσες ορμάω,
για της πατρίδας μας την λευτεριά
ξέρω να πολεμάω.
Μπρος στο τιμόνι στέκω ορθή
και
οδηγίες δίνω,
εμπόδιο
στο δρόμο μου να σταθεί,
κανέναν δεν
αφήνω.
ΠΑΠΑΦΛΕΣΣΑΣ
Ιερέας και αγωνιστής
της Πελοποννήσου μαχητής.
Ο Παπαφλέσσας είμαι εγώ,
που ηρωικά σε κάθε μάχη πολέμησα
χωρίς φόβο και χωρίς δισταγμό.
Μπροστά εγώ και στο Μανιάκι
τόλμησα εμπόδιο να σταθώ,
στου Ιμπραήμ τον αμέτρητο
και δυνατό στρατό,
κι ας το ήξερα πολύ καλά
πως σφοδρά θα νικηθώ.
ΚΑΝΑΡΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
Ο γνωστός ο μπουρλοτιέρης
ο Κανάρης είμαι εγώ,
τα καράβια όλα των Τούρκων,
μες στην νύχτα πυρπολώ.
Καίγοντας και πυρπολώντας
τόσα πλοία των εχθρών
κέρδισα ευγνωμοσύνη
και το θαυμασμό πολλών!
Για παράδειγμα στην Χίο
στο μαρτυρικό νησί
ναυαρχίδες και καράβια
ξένα βύθισα εκεί!
ΠΑΠΑΦΛΕΣΣΑΣ
Ιερέας και αγωνιστής
της Πελοποννήσου μαχητής.
Ο Παπαφλέσσας είμαι εγώ,
που ηρωικά σε κάθε μάχη πολέμησα
χωρίς φόβο και χωρίς δισταγμό.
Μπροστά εγώ και στο Μανιάκι
τόλμησα εμπόδιο να σταθώ,
στου Ιμπραήμ τον αμέτρητο
και δυνατό στρατό,
κι ας το ήξερα πολύ καλά
πως σφοδρά θα νικηθώ.
ΚΑΝΑΡΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
Ο γνωστός ο μπουρλοτιέρης
ο Κανάρης είμαι εγώ,
τα καράβια όλα των Τούρκων,
μες στην νύχτα πυρπολώ.
Καίγοντας και πυρπολώντας
τόσα πλοία των εχθρών
κέρδισα ευγνωμοσύνη
και το θαυμασμό πολλών!
Για παράδειγμα στην Χίο
στο μαρτυρικό νησί
ναυαρχίδες και καράβια
ξένα βύθισα εκεί!
ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΙΑΟΥΛΗΣ
Της Ύδρας γέννημα εγώ
τους Τούρκους πολεμούσα
για σε πατρίδα μου γλυκιά
έκανα ό,τι μπορούσα.
Τα πλούτη, τα καράβια μου
τα χάρισα σε σένα
και τώρα τα ελληνόπουλα
ζούνε ευτυχισμένα.
2ο ποίημα για τον Μιαούλη από την λαϊκή παράδοση:
Ο ναύαρχος Ανδρέας Μιαούλης.
" Μεσ΄του
γέροντα τον κάβο,
καραντί κάνει μεγάλο,
μια βρεγάτα βόλτα,βόλτα,
φοβερίζει τα μπουρλότα.
Μπουρλότο της μολήσανε,
στη πρύμνη και το σβήσανε,
'Αλλο ένα της μολάρουν
και στην πάντα την τρακάρουν.
Νάταν δυο σαν το Μιαούλη,
καίγαν την αρμάδα
ούλη..."
Γιάννης Μακρυγιάννης ( 1794-1864 , Αγωνιστής του ‘21)
ΙΩΑΝΝΗΣ
ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ
ΤΙ ΚΑΙ ΑΝ ΗΜΑΣΤΑΝ ΛΙΓΟΙ
ΔΙΧΩΣ ΠΛΟΥΤΗ ΚΑΙ ΙΣΧΥ;
ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ Η ΨΥΧΟΥΛΑ
ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΙ ΦΥΛΑΚΗ.
ΕΤΣΙ ΑΠΑΝΤΗΣΑ ΣΕ ΟΣΟΥΣ
ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΑΝ ΠΟΛΥ
ΟΤΙ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΘΑ΄ ΧΕΙ
Ο ήλιος εβασίλεψε
Στίχοι: Γιάννης Μακρυγιάννης
Ο
ήλιος εβασίλεψε Έλληνά μου,
βασίλεψε και το φεγγάρι εχάθη,
κι ο καθαρός Αυγερινός
που πάει κοντά την Πούλια,
τα τέσσερα κουβέντιαζαν
και κρυφοκουβεντιάζουν.
Γυρίζει ο ήλιος και τους λέει,
γυρίζει και τους κραίνει:
βασίλεψε και το φεγγάρι εχάθη,
κι ο καθαρός Αυγερινός
που πάει κοντά την Πούλια,
τα τέσσερα κουβέντιαζαν
και κρυφοκουβεντιάζουν.
Γυρίζει ο ήλιος και τους λέει,
γυρίζει και τους κραίνει:
“Εψές όπου βασίλεψα
πίσου από μια ραχούλα,
άκ’σα γυναίκεια κλάματα
κι αντρών τα μοιριολόγια,
γι’ αυτά τα `ρωικά κορμιά
στον κάμπο ξαπλωμένα
και μες στο αίμα το πολύ
είν’ όλα βουτημένα.
Για την Πατρίδα πήγανε
στον Άδη τα καημένα”
πίσου από μια ραχούλα,
άκ’σα γυναίκεια κλάματα
κι αντρών τα μοιριολόγια,
γι’ αυτά τα `ρωικά κορμιά
στον κάμπο ξαπλωμένα
και μες στο αίμα το πολύ
είν’ όλα βουτημένα.
Για την Πατρίδα πήγανε
στον Άδη τα καημένα”
-----------------------------
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου